قهوه، از میوه درختی به همین نام به دست می آید. پس از برداشت محصول و طی مراحلی چون خشک کردن، جداسازی غلاف، تفت، ترکیدن دانه و... در دو نوع کلی "عربیکا"و "روبوستا" به بازار عرضه میشود که اولی گران، مرغوب و معطر است و دومی ارزان، پر کافئین و تلخ.
1. قهوه را به صورت دانه یا آسیاب شده نگه می دارند، اما هر دو شکلش (بخصوص اگر دانه های حساس به گرما و رطوبت "عربیکا" باشند) حتما باید در ظروف بدون درز، تاریک و خنک نگهداری شود تا کیفیت، مزه و عطر آن از بین نرود.
2. روش های آماده سازی قهوه همانند اسامی آن متفاوت است. اما معروفترین آن، اسپرسو، یا دم کردن به شیوه سریع ایتالیایی است.
در این روش، آب داغ و تحت فشار را با دستگاه قهوه ساز از روی پودر آسیاب شده یا کوبیده شده قهوه میگذرانند تا قهوه دم بکشد.
3. برای جلوگیری از تلخی نباید اجازه داد قهوه بجوشد. قهوه دم کرده را نیز زمان کمی می توان در کنار اجاق یا درون ظرف مخصوص، گرم نگه داشت. پس از آن، مزه، عطر و کیفیتش از بین می رود و معمولا آن را مجددا گرم نمی کنند.
4. اختلاط قهوه دم کرده به شیوه اسپرسو با مواد دیگر، انواع متفاوتی از قهوه اسپرسو را پدید می آورد.
وقتی می گویید: "یک فنجان اسپرسو" یعنی فقط قهوه خالی و دم کشیده به روش اسپرسو می خواهید
اما کافه لاته، تشکیل شده از لایه های قهوه غلیظ اسپرسو در پایین، سپس شیر داغ و زیاد با لایه های دیگر از کف شیر روی آن است.
"موکا" اسپرسو است با لایه هایی از شکلات مایع موکا، شیر و خامه (کرم زده شده).
کاپوچینو، اسپرسو با کمی شیر داغ و لایه ای از کف شیر است که گرد کاکائو یا ادویه جاتی مثل دارچین هم روی کف آن می باشند.
"آمریکانو"، اسپرسو است با مقدار زیادی آب داغ برای رقیق کردن قهوه.
5. روش دیگر برای تهیه قهوه، شیوه دیرساز فرانسوی است که با روندی آرام، به قهوهای تلخ مزه و سیاهرنگ می رسد و معمولا آن را با شیر سرو می کنند.
قهوه فرانسوی همان طور که دیرتر به دست می آید، دیرتر هم خاصیتش را از دست می دهد. پس می توان برای مدت بیشتری (حتی چند ساعت) از آن استفاده کرد.
6. قهوه یونانی، قهوه ترک، شیرقهوه، ماکیاتو، آیس کافی و ... با طعم ادویه جاتی چون هل، وانیل، جوزهندی، دارچین و مانند اینها نیز از انواع دیگر قهوه است که هر کدام طرز تهیه، مزه، بو، مواد، مقادیر و شیوه مصرف متفاوتی دارد.