راجع به اعداد رند اشتباه نکن! ✓ورود به کانال یوتیوب
درمان انواع بیماری ها با مصرف آب قلیایی
✓ ارم بلاگ | در 60 ثانیه وبلاگ خودتو بساز !!
ثبت رپورتاژ آگهی در ارم بلاگ و امتیازات آن
به لحاظ فنی بسیاری از قطعاتی که در یک لپتاپ بکار می روند شبیه به قطعات کامپیوترهای رومیزی هستند. اما از لحاظ کلی تفاوت هایی هم وجود دارد.
لپتاپ ها نسبت به نوع رومیزی کمتر قابل ارتقا یا قابل تعمیر هستند که علت اصلی آن نبود استاندارد و هماهنگی در شکل کیس، مادر بورد، صفحه کلید نمایشگر و حتی باطری آن هاست.
مساله دیگر این است که لپتاپ ها بسیار فشرده هستند. یعنی قطعاتی که در نوع رومیزی بکار رفته و بصورت کارتی قابلیت تعویض دارند (مثل کارت گرافیک و مودم) در لپتاپ ها به صورت توکار روی خود مادر بورد سوار هستند.
علیرغم تمامی این مسائل، ارتقای لپتاپ از بسیاری جهات می تواند آسانتر از کامپیوتر رومیزی باشد. زیرا مثلا لپتاپ برای هارد درایو از کابل پاور و دیتا خبری نیست و کافی است هارد را در جای مخصوص خود سوار کنید.
حافظه، هارد دیسک و اسلات های Mini-PC در لپتاپ ها غالبا از طریق دریچه های باز شو قابل دسترسی هستند و ارتقا این قطعات بدون باز کردن کل سیستم امکان پذیر است.
از همین رو خیلی از کارهای معمول از قبیل اضافه کردن حافظه، تعویض هارد دیسک یا افزودن DVD درایو ظرف چند ثانیه انجام می شود.
افزودن قطعات دیگری از جمله اینترفیس شبکه، پورت 2.0 USB یا i - link هم می تواند از طریق کارت های PCI صورت پذیرد.
مشکل تعویض سایر قطعات در لپتاپ ها این است که سخت افزار در این حوزه کمتر عمومیت دارد (نسبت به سخت افزار در حوزه نوع رومیزی).
البته موارد استثنا هم وجود دارد که شامل کارت حافظه، هارد و کارت های افزودنی موسوم به PC Card می شوند. خرید و استفاده از قطعه ای که دقیقا برای استفاده در سیستم شما ساخته نشده باشد معمولا با ریسک بالایی همراه است.
گاهی اوقات این مشکل ناسازگاری ناشی از سیاست های فنی شرکت ها است. سازندگان لپتاپ صدها قطعه الکترونیکی را در یک جعبه کوچک جا می دهند و گاهی اوقات با برداشتن یک قطعه قدیمی، جای کافی برای افزودن یک قطعه جدید باز نمی شود. این وضعیت بطور خاص در مورد قطعاتی مصداق پیدا می کند که باید از بیرون قابل دسترسی باشد (مثل فلاپی درایو یا به اسی دی درایو).
صفحه کلید و مانیتور (آسان ترین قسمت های قابل تعویض در لپتاپ آن چنان در ساختار لپتاپ) آنچنان در هم تنیده شده اند که فقط خود شرکت سازنده می تواند به تعویض آنها بپردازد.
گاهی اوقات ارتقا قسمت های مختلف لپتاپ با گزینه هایی که در BIOS سیستم ارائه شده محدود می شود.
به عنوان مثال، بسته به تاریخ اصلاح آن ممکن است نتوانید هارد دیسکی با هر ظرفیتی انتخاب کنید که این موضوع در مورد سیستم های رومیزی هم مصداق دارد.
خوشبختانه بیشتر لپتاپ ها از BIOS ROM فلشی استفاده می کنند که قابل اصلاح است. مشروط بر اینکه شرکت سازنده اصلاحيه BIOS را عرضه کرده باشد.
هنگام خرید لپ تاپ دقت کنید شرکت سازنده وب سایتی را برای بروز رسانی BIOS، درایورها و برنامه های جانبی و پشتیبانی از سیستم خود معرفی نموده است یا خیر.
عدم دسترسی به نسخه های اصلاحی یا بروز شده BIOS یا درایورهای سخت افزاری ممکن است در آینده مانع از نصب سیستم عامل جدید شود یا حداقل شما را با دردسرهایی مواجه سازد.
بیشتر اوقات قطعات لپتاپ با ارائه شماره مدل سیستم فروخته می شوند. حتی وقتی شرکت های دیگر به عرضه قطعه پرداخته باشند. مثلا اگر کاتالوگ های قطعات PC را برای خرید RAM نگاه کنید میبینید که عموما مشخصاتی چون سرعت تراشه، تکنولوژی بکار رفته و (زوجی یا عدم تناسب) parity/non-parity در کاتالوگ نوشته شده اند.
اما در کاتالوگ های لپتاپ، معمولا فهرستی از اسامی شرکت های سازنده همراه با مدل های سیستم و میزان ظرفیت هر قطعه حافظه ذکر می شود.
البته در بعضی لپتاپ های مدرن این مشکل با استفاده از استاندارد صنعتی SO-DIMM برطرف شده است.
به هر ترتیب، خرید سخت افزاری که با سایر قسمت ها سازگاری داشته باشد، قطعا برای لپتاپ دشوارتر از دسکتاپ است.
بطور کلی پیچ های یک لپتاپ بسیار بیشتر از یک کامپیوتر رومیزی است و شکل و اندازه آنها هم متفاوت است. پیچ ها معمولا زیر برچسب ها یا درپوش ها پنهان هستند. جعبه لپتاپ غالبا از دو قسمت پلاستیکی تشکیل شده است که داخل همدیگر قفل شده اند. اما با مهارت و حوصله می توان آنها را طوری از هم جدا کرد که آسیب نبینند.
برخلاف کامپیوترهای رومیزی که اصولا درونشان شبیه یکدیگر است، لپتاپ ها از نظر داخلی خیلی با هم متفاوت هستند و نه تنها محصولات شرکت های مختلف، بلکه حتی مدل های مختلف یک محصول هم با هم فرق دارند.
به همین دلیل برای باز کردن لپتاپ بهتر است مستندات همان دستگاه را از شرکت سازنده اش داشته باشید.
همین امر یک راز جالب را در دنیای لپتاپ برای شما آشکار می کند که معمولا کمتر از آن بحث می شود و آن این است که اکثر لپتاپ های با مارک های مختلف و معروفی که همگی می شناسید، در اصل توسط تعدادی شرکت تایوانی ساخته می شوند.
شرکت هایی چون QUANTA به نشانی www.quantaw.com و یا COMPAL به نشانی www.compal.com و یا ACER به نشانی www.global.acere.com و غيره.
این شرکت ها سیستم ها را به اسم خود نمی فروشند (به جز acer در چند سال اخیر) بلکه طراحی و ساخت لپتاپ ها را برای شرکت های دیگر انجام می دهند.
کوانتا و کامپال دو شرکت برتر سازنده لپ تاپ در سال 2002 بوده اند و بعد از آنها توشیبا و IBM قرار گرفتند.
شرکت کوانتا برای DELL و HP-COMPAQ و APPLE و E-MACHINE و BEST BUY لپتاپ می سازد. البته شرکت DELL از دو شرکت acer و Compal هم لپتاپ می خرد. در حقیقت خودش را به یک تامین کننده مقید ننموده است. به همین دلیل است که میبینید این همه لپتاپ با مارک های مختلف همه شبیه یکدیگر هستند. زیرا عملا تمام آنها را سه شرکت فوق می سازند.
یکی از معایب اتخاذ چنین سیاستی این است که بعضی شرکت ها نمی توانند یا برایشان دشوار است که از سیستم هایی که می فروشند حمایت کامل به عمل آورند. چرا که سازنده اصلی آنها نیستند و به قطعات، دسترسی مستقیم ندارند.
اگر بتوانید سازنده اصلی لپتاپ خود را پیدا کنید و به سراغ وب سایت آن بروید، اطلاعات دقیق تری را درباره سیستم خود بدست خواهید آورد و می توانید درایور های جدید و بروز رسانی BIOS را مستقیما از همان شرکت بگیرید.
اما اگر نتوانید سازنده اصلی سیستم خود را پیدا کنید و شرکت فروشنده هم پشتیبانی نداشته باشد آن وقت در تعمیر و یافتن قطعات یدکی لپتاپ خود دچار مشکل خواهید شد. وقتی یک سیستم لپتاپ خود را باز می کنید. باید تنظیمات و پیکر بندی هر قطعه را ثبت کنید. مخصوصا وضعیت جامپرها و سوئیچ ها، جهت کابل های مختلف معمولی و روبانی محل سیم آرت، محل آنتن های Wi-fi و حتی جای بورد آداپتور.
تمامی این موارد را در یک جا یاداشت کنید تا موقع سوار کردن مجدد سیستم، بتوانید هر چیزی را به حالت اولیه برگردانید. حتی اگر بتوانید قبل از برداشتن هر قطعه از نزدیک عکس دیجیتال بگیرید خیلی بهتر است.
جهت کابل ها و قطعه ای که به آن متصل بوده است بسیار مهم است. کابل ها در لپتاپ معمولا در یک سر سیمی با رنگ های قرمز و آبی یا سیاه دارند که پین شماره یک را مشخص می کنند.
روی کانکتور هم معمولا علامت (مثلا یک مثلث) یا حتی شماره 1 گذاشته اند. قطعاتی که این کابل ها را به آنها وصل می کنید نیز به طریقی جای پین یک مشخص شده است.
غالبا یک نقطه یا عدد 1 یا علامتی دیگر در کنار پین شماره یک کانکتور دیده می شود.
با اینکه جهت و محل کابل ها ظاهرا ساده به نظر می رسد اما کمتر دیده شده که کسی در اولین تجربه اشتباه
نکند. خوشبختانه سروته زدن کابل های روبانی (اما نه کابل برق) تقریبا برای هیچ یک از قطعات مشكل خرابی ایجاد
نمی کند. ولی اگر باطری CMOS را برعکس جا بیندازید و احتمال دارد تراشه آن را خراب کنید و چون چیپ هم
معمولا به مادر بورد لحیم شده و مجبورید كل مادر بورد را تعویض کنید.
اگرچه لپتاپ ها به اندازه نوع رومیزی استاندارد و قاعده مند نیستند اما بنظر می رسد در لپتاپ های جدیدتر خیلی چیزها با هم مشترک باشند. باز کردن، تعمیر و ارتقای لپتاپ، ظاهرا کار دشواری است. اما چیزی نیست که با کمی دقت و تجربه فنی نتوانید از عهده آن بر آیید.
Motherboard
مدل های غیر استاندارد قابل تعویض نیستند.
CPU
نصب آن سریع تر از همان نوع و مدل معمولا امکان پذیر است. اما بدلیل مسائل مربوط به ولتاژ، حرارت یا bios ممکن است محدودیت هایی وجود داشته باشد. افزایش سرعت کلاک هم معمولا زیاد نخواهد بود.
Memory
معمولا فقط یک یا دو اسلات simm/dimm خالی خواهد بود. برای همین هنگام ارتقا مجبورید ماژول های قبلی را بردارید.
Video Adaptor/Chipset
در مادربورد های غیر قابل ارتقا، ويدئو بصورت مجتمع عرضه می شود.
Video Display
مدل های غیر استاندارد و اتصالات جدا نشدنی مانع از ارتقا می شوند. معمولا می توان یک نمایشگاه اکسترنال را به سیستم متصل نمود.
Hard Disk
سیستم های قدیمی تر ممکن است هارد های بالابر از 8/4 گیگابایت را نشناسند. بسیاری از سیستم ها فقط هاردهای باریک 9/5 یا 12/5 میلی متری را می پذیرند. برای نصب معمولا به سینی یا قفسه درایو احتیاج است.
Removable-Media Drive
این قطعات از طریق محفظه های ماژولار (فلاپی یا CD/DVD) به صورت درونی قابل نصب هستند.
می توانید از CD-RW/DVD-RW یا USB اکسترنال یا i-link استفاده نمایید.
Cards=Mdcs
این قطعات را از طریق PC Card یا Card bus نصب کنید. کارت های اینترنال (داخلی) نظير بلوتوث ممکن است به آنتن از پیش نصب شده احتیاج داشته باشد.
1. عوامل یا قطعات نامرتبط با مشکل را در نظر نگیرید.
2. هر دفعه فقط یکی از قطعات را جابجا یا تعویض کنید.
3. بعد از هر تغییر، سیستم را تست کنید.
4. هر مرحله و اقدامی که انجام می دهید را یادداشت کنید.
5. به سادگی تسلیم نشوید. هر مشکلی راه حلی دارد.
6. اگر به بن بست رسیدید، کمی استراحت کنید و به سراغ مشکل بعدی بروید.
7. هر چیز بدیهی و ساده ای را چک کنید.
8. یادتان باشد که باطری و آداپتور برق بیشتر از سایر قطعات آسیب پذیر هستند. همیشه یک آداپتور یدکی برای تست سیستم داشته باشید. اگر سیستم بدون باطری کار کرد و با گذاشتن باطری از کار افتاد، پس مشکل از باطری است.
9. کابل ها و اتصالات هم زیاد خراب می شوند؛ از هر کدام یک یدکی داشته باشید.
10. حتما از یک کارشناس کمک یا راهنمایی بگیرید. شاید با زحمت و تلاش بسیار بتوانید هر مشکلی را در یک کامپیوتر رومیزی حل کنید ولی لپتاپ ها گاهی اوقات بدون تماس با شرکت سازنده یا فروشنده و کمک گرفتن از یک کارشناس تعمیر نمی شوند.
در 60 ثانیه وبلاگ خودتو بساز !!
جهت ورود به اینستاگرام من اینجا را کلیک کنید
تبلیغات نامحدود افزایش بازدید و افزایش فروش
راجع به اعداد رند اشتباه نکن! ✓ورود به کانال یوتیوب
رپورتاژ آگهی ثبت کن و دیده شو !!
مشاهده
وبلاگ وب نگار
