» هنر پذیرایی

پذیرایی از مهمانان هنر جالبی است مانند هنر تنظیم سن تئاتر. و میزبان، هنرمندیست که کارگردانی این سن را بعهده دارد. همانطور که کارگردان یک نمایش موظف است موضوع و بازیکنان و دکور آن نمایش را در نهایت دقت در نظر بگیرد و هماهنگ نماید، میزبان یا دعوت کننده مهمانی هم باید همان نقش را ایفا کند و همان هنر را بکار ببرد.

نوع غذاها، نظم و ترتیب و هماهنگی منو و انتخاب آشامیدنیها همان دقت و مواظبت و موشکافی و ظرافتی را که تزئین میز و حسن استقبال و آمادگی برای پذیرائی و خدمت به مهمانان می طلبد، لازم دارد. ارزش پذیرائی و مهمانداری به اندازه ارزش هدیه ای است که از دوستی به دوستی تقدیم میگردد. مدعوین هر قدر یکدل و نزدیک باشند میزبان نباید از انجام وظائف لازمی که موجب آسایش و راحتی آنهاست درباره ایشان خودداری کند.

هر چند پذیرائیها امروزه رو به سادگی میرود ولی این دلیل نمیشود که در اینباره قواعد اساسی و نکات و اصول لازم مورد توجه قرار نگیرد.

مطلب مرتبط ای فروغِ ماهِ حُسن، از روی رخشان شما

ادب و احترام به مهمانان هیچگاه مطلب بیفایده ای نیست، هر چند نسبت به نزدیکترین آشنایان و دوستان باشد. در هر حال برای پذیرائی باید آمادگی قبلی داشت. محیط پذیرائی از هزاران موضوع محسوس و نامحسوس تشکیل میشود و چون همه از لحاظ اهمیت به حقيقت در یک سطح و پایه اند به اصطلاح با هم مسابقه میدهند.

به همان اندازه که در نوع غذا و نوع سرویس و تزیین میز دقت کافی بکار برده میشود، آسایش مهمانها و همچنین تناسب وسعت محل پذیرائی باید کاملا در نظر گرفته شود و اینجاست که هنر و ذوق و استعداد میزبان باید دخالت کامل کند یعنی میزبان باید خود را بجای دیگران بگذارد و به چیزهایی که دیگران دوست دارند بیندیشد. اموری که آسایش را از دیگران سلب میکند پیش بینی نماید و بالاخره مسئولیت خوشحالی و مسرور نمودن مهمانان را بعهده بگیرد.

تنها بکار بردن اجناس لوکس و گران قیمت و تهیه غذاهای عالی و مطبوع و داشتن سالن و وسائل باشکوه برای یک پذیرایی خوب کافی نیست، باید آسایش و سرگرمی و خوشی مهمانها نیز در نهایت دقت در نظر گرفته شود. متأسفانه ذائقه مشخص أغلب مهمانها همیشه ناشناخته است ولی لااقل موقعیت مهمانان، سن و شغل و ملیت آنها را میتوان شناخت و طرز پذیرایی و نوع غذا را با آنان تطبیق داد. در پذیرائی های باشکوه با به رخ کشیدن اشیاء قیمتی که مورد لزوم نیستند و تهیه وسائل عجیب و غریب، مهمانان را نباید معذب کرد. در مهمانی‌های تشریفاتی که در آن بهترین و ارزنده ترین ظرفهای نقره و کریستال و ظریفترین ظروف چینی و سفره های کمیاب بکار برده میشود وجود کارگران مسلط و وارد و پیشخدمتهای کار آزموده ضروری و حتمی است و ممکن است این اشخاص را فقط برای یک شب بخدمت گرفت و بالعكس پذیرائی با سرویس‌های بدل چینی (هر چند دلفریب باشند) دو نفر خوانسالار (پیشخدمت مخصوص) با دستکشهای سفید لازم ندارد و همچنین یک میزبان هرچند هنرمند باشد نمیتواند بدون خدمتکار آزموده و فقط با یک پیشخدمت، میهمانی بزرگی را اداره کند. و نیز رعایت تناسب و وسعت اطاق پذیرائی و غذاخوری با تعداد مهمانها ضروری است.

یک مهمانی موفق پیدا نمیکند مگر اینکه مهمانان جای کافی برای نشستن و حرکت کردن و قراردادن اشیاء مورد احتیاج در اختیار داشته باشند.

پذیرائی خوب ارزش این را دارد که تعداد مهمانان کمتر باشد و آسایش آنها بیشتر در نظر گرفته شود، هر چه جمعیت بیشتر باشد طبیعی است که همهمه و صدا و خنده بیشتر میشود و پذیرانی از آنها مشکل تر می شود و بااشکال میتوان جریان هوا و میزان حرارت را تنظیم کرد. چه بسیار مهمانیها و دعوتهای مجلل که بعلت آلودگی هوا و حرارت نامناسب و در نتیجه بواسطه سلب آسایش مهمانها هدر رفته است. باید دقت کرد ظروف و اشیائی که در مهمانیها بکار میرود با هم جور باشد و در پذیرائیهایی که از دسائل و ظرفهای عتیقه و گران قیمت استفاده میشود باید از بکار بردن اجناس و ظروف کم ارزش و معمولی خوداری شود.

مثلا در یک مهمانی که مبلمان آن استیل است و سایر لوازم از ظروفی مانند کریستال و نقره های ارزنده تهیه شده است استفاده از یک یا چند ظرف بدل چینی و پلاستیک یا شیشه بسیار زننده است. درست است که قواعد و اصول کلی را نمیتوان زیر پا گذاشت ولی اگر کسی آنقدر ذوق و سلیقه داشته باشد که بتواند اشیاء و ظروف با ارزش دیرینه را با اشیاء ارزنده جدید جور و هماهنگ کند این ابتکار نباید از او گرفته شود، زیرا یک هنرمند، خوب میداند همانطور که تقارن و نزدیکی اشیاء موجب زیبایی است، اختلاف و تباین آنها هم در صورتیکه با دقت و ظرافت همراه باشد موجب هماهنگی و چشم نواز شدن می گردد.

اگر زیبایی و تناسب ظروف و سایر لوازم پذیرائی را در نظر نگیریم غذای تمام شده مثل این است که اصولا شروع نشده است. شاید در قدیم مرسوم بود که ظرف بزرگ و قشنگ باارزشی را بدون استفاده فقط بخاطر شکوه و جلوه سفره وسط آن قرار می‌دادند ولی اکنون سفره را با شمعدانهای کوچک و قشنگ و گلدانهای بدون پایه و گلهای ساقه کوتاه زیبا می‌کنند.

برای جلوه بیشتر بخشیدن میتوان اطراف سفره را نیز با چند ساقه از گلهای شاداب و باطراوت زینت داد بشرط اینکه سطح و اطراف میز از گل انباشته نشود و سفره تبدیل به ویترین گلفروشی نگردد.

عطر و بوی گلها را نیز باید در نظر گرفت که در نهایت ملایمت باشد و عطر غذاها را از بین نبرد و هوای اطاق را سنگین نکند. نور و رنگ چراغها را هم باید مورد توجه قرار داد، نوری که از بالا به میز میتابد باید گرم و ملایم باشد. تلالو و درخشندگی خیره کننده بهتر است مستقيم به میز نتابد. طرز چیدن میز و پذیرائی در ساعت مختلف فرق میکند و بستگی به موقعیت اشخاص و انواع غذا دارد. نکته قابل توجه این است که روی میز را در صورت استفاده از سفره در هر یک از ساعات مختلف پذیرائی بهتر است با پارچه نرمی مانند ماهوت و امثال آن پوشانید، بطوریکه فقط سطح میز را بپوشاند و از اطراف آن آویخته نشود. این عمل از ایجاد صدای بهم خوردن ظروف و کارد و چنگال میکاهد و در صورتیکه از دستمالهای زیر بشقاب و دستمالهای مخصوص بلندی که وسط میز می افتد بجای سفره استفاده میکنیم باید چوب میز از نوع ارزنده و جالب باشد.

تگ ها : سبک زندگی پذیرایی هنر پذیرایی مهمانداری مهمان میزبان

۰ نظر / ۳۴۳ بازدید