ایران به دلیل شرایط خاص آب و هوایی و محدودیت های منابع آبی از جمله کشورهایی است که نیاز به تجدید نظر اساسی در ساختار نظام کشت بوده و در این راستا توسعه کشت گلخانه ای می تواند به عنوان یک راهکار مناسب مطرح باشد که هم اکنون مورد توجه قرار گرفته است.
شرایط اقلیمی ایران از نظر محدودیت منابع آب شیرین،فراوانی آب شیرین،موقعیت آب و هوایی گوناگون و... بهره گیری از این منابع را در برنامه ریزی کشور ایران قرار می دهد.
با آموزش دادن نیروی کار می توان از فضای کم گلخانه چندین برابر فضای آزاد را برداشت کرد زیرا در محیط گلخانه کاشت و برداشت در تمام طول سال امکان پذیر بوده و در فصولی از سال که محصولات در فضای آزاد غیرقابل کشت نیستند این امکان را فضای گلخانه به وجود می آورد که گیاهان در غیر فصل خود پرورش یافته و محصولات گلخانه با کیفیت بهتر نسبت به کشت در زمین باز تولید و به بازار عرضه می شود.
بر اساس آمار وزارت جهاد کشاورزی سبزی های گلخانه ای مساحتی حدود 1500 هکتار را تشکیل می دهند.البته این مساحت هم اکنون دو برابر شده است.
البته با افزایش رو به افزون زیر کشت محصولات گلخانه ای رقم بدست آمده بیشتر و رو به افزایش است.
آنچه در این ارتباط می تواند مهم باشد تغییر نگرشی است که نسبت به این نوع سیستم کاشت مطرح بوده و باید این باور ایجاد شود که سیستم کشت گلخانه ای تفاوت اساسی با سیستم کشت سنتی داشته و علاوه بر تجربه نیازمند داشتن دانش گلخانه داری می باشد که در این راستا توجه به سبزیجات گلخانه ای از اهمیت خاصی برخوردار است.
معمولا در اکثر مناطق کشور کاشت در بهار و برداشت در اواخر تابستان و در صورت مساعد بودن هوا تا اوایل پاییز به طول می انجامد.
در صورتیکه بخواهیم تولید خارج از فصل داشته باشیم باید با به کارگیری روش هایی عوامل محیطی مناسب رشد گیاه (دما،رطوبت نسبی و نور) را تحت کنترل داشته باشیم.
استفاده از گلخانه به منظور تولید خارج از فصل سبزی های گلخانه ای انجام می شود و اهمیت به سزایی در علوم باغبانی دارد.