وظیفه پدری قبل از تولد کودک شروع می شود.پدر ممکن است تصور کند که همسرش طی دوران بارداری باید به تنهایی پذیرای کودک باشد و تا وقتی که کودک به دنیا نیامده است او هیچ نقشی در این زمینه ندارد.
این نظری نادرست است!
همانطور که مادر مواظب کودکی است که در شکم خود دارد مرد نیز به عنوان پدر باید مواظب مادر کودک باشد.
هرکاری که او برای همسرش انجام بدهد تا زن دوران بارداری سالم تری را بگذراند،به گونه ای غیرمستقیم در سلامت کودک تأثیر خواهد داشت.
با گذشت هر ماه از بارداری،مادر حضور کودک را بیشتر و بیشتر در درون خود احساس می کند و این در حالی است که امکان دارد پدر با راحتی از این ماجرا برکنار بماند زیرا بدن او دچار هیچ تغییری نمی شود.
یکی از راه هایی که می تواند شما را به عنوان پدر به راستی پیش از تولد کودک با او پیوند دهد این است :
با کودک پیش از آنکه متولد شود صحبت کنید!
قرار دادن دست بر روی شکم همسرتان در دوران بارداری و گفت و گو با کودک متولد نشده بیان کننده دو پیام مهم است :
یکی از بهترین روش های کمک به سلامت عاطفی زن باردار این است که او احساس کند شوهرش حقیقتا نسبت به ایفای نقش یک پدر خوب،متعهد است.
پدرانی که با کودک خود حرف زده اند و با دست هایشان او را پیش از تولد نوازش کرده اند اذعان می کنند که با کودکان خود پیش از تولد و بعد از آن احساس صمیمیت بیشتری دارند.
هرکاری از دستتان برمیآید انجام دهید تا همسرتان بیشتر احساس راحتی کند.
در خلال دردهای زایمان به او قوت قلب بدهید.اگر می بینید به بالش احتیاج دارد،به عنوان تکیه گاه چند بالش پشت او قرار دهید.
در طول زایمان مرتب به او بگویید که مواظبش هستید و هر کمکی از دستتان برآید،برایش انجام خواهید داد.محبت کردن به همسر در طول زایمان برای همه مردان خوشایند است.
تمامی مقدمات زایمان در بیمارستان را از قبل برای همسرتان مهیا کنید.
همسر در حال زایمان شما نباید نگران تشریفات اداری بیمارستان و گفت و گو درباره موضوعات اداری کارکنان بخش زایمان باشد.
گاهی اوقات بيمارستان بسیار شلوغ می شود و تعداد دوستان و بستگانی که وارد و خارج می شوند بیش از ظرفیت اتاق است و این مسئله مانع از توجه همسرتان به وضعیت جسمی خود می شود.در چنین وضعیتی این وظیفه شماست که به این شلوغی خاتمه دهید.
بدن زنان باردار به علائمی مجهز است که آنان را در پیشرفت جریان زایمان یاری می دهد.
این نشانه ها موجب خرسندی پدران است.شما می توانید در شناخت این علائم به او کمک کنید و محیطی را فراهم آورید تا او بتواند به این نشانه ها توجه بیشتری نشان دهد و برطبق آنها عمل کند.
از جمله شما می توانید همسرتان را تشویق کنید که پس از شروع دردهای زایمان در اتاق راه برود.
همسرتان را ترغیب کنید در اتاق راه برود و موقع شروع دردهای زایمان از حرکت بایستد.
او همچنین می تواند در حین راه رفتن از شما به عنوان تکیه گاه استفاده کند.
نخستین اشتباهی که مادران باردار در زایمان اولشان مرتکب می شوند این است که پس از شروع درد زایمان مدتی طولانی در بستر به حالت درازکش می مانند.
قرار داشتن به حالت ایستاده و حرکت کردن این امکان را فراهم می آورد که کودک پایین بیاید.
نقش شما نیز این است که به همسرتان کمک کنید به آسودگی حرکت کند.